Ik ben een liefhebber van krachtsporten, zowel om te zien (gewichtheffen,
powerliften) als om te doen (fitness). Vanaf mijn 15e totdat ik een
jaar of 22 was (ik ben nu 27) bezocht ik de sportschool iedere ochtend trouw
van 7 tot 9 uur. Omdat ik de motoriek heb van een houten klaas en aanvankelijk
weinig variëteit in de oefeningen wist aan te brengen had ik sterk de behoefte
aan een personal trainer. Dit was natuurlijk geen optie met mijn schamele
krantenbezorgersloontje. Toen ben ik een korte opleiding tot fitnessdocent gaan
volgen, puur en alleen om productiever te kunnen trainen. Ik heb geleerd om bij
de oefeningen een juiste houding aan te nemen, en om creatieve oefeningen te
verzinnen om bepaalde spiergroepen te trainen. Zo kan ik mijn eigen
trainingsschema’s maken en aanpassen. Op deze manier heb ik een personal
trainer kunnen uitsparen, en heb ik geen begeleiding nodig waardoor een
simpele, goedkope sportschool voor mij volstaat. De motivatie moet weliswaar
van binnenuit komen, maar verder kan ik zeggen dat ik mijn eigen personal
trainer ben.
Op mijn 22e ben ik verhuisd naar een andere
gemeente, en moest ik mijn eigen sportschool vaarwel zeggen. In mijn huidige
woonplaats was tot voor kort geen geschikte sportschool. Toen is de klad er een
beetje in gekomen, vooral na de geboorte van mijn zoontje, wegens gebrek aan
oppas tijdens het trainen. Maar onlangs
is er bij ons een mooie sportschool geopend, 5 minuten lopen van mijn huis en
zo ben ik langzaamaan weer begonnen met trainen. Ik moet zeggen dat ik weer
steeds enthousiaster wordt, dus nu is het een kwestie van volhouden en
luisteren naar het innerlijke stemmetje: Kom op nou!
